Aspekty macierzyństwa
Poznawanie dziecka, uczenie się rozpoznawania różnego rodzaju płaczu i innych sygnałów, opiekowanie się nim przez okrągłą dobę – to bardzo uciążliwa praca. Nawet najbardziej oddane i zdrowe matki czują zmęczenie i nie znajdują przyjemności w sprawowaniu ciągłej opieki macierzyńskiej. Zwykle jednak natura daje jej dosyć siły i prężności, by podołała sprawowaniu pełnej opieki nad niemowlęciem i swymi pozostałymi dziećmi, a jednocześnie mogła jako tako prowadzić dom i nawet po trosze funkcjonować jako żona. Jednak fakt, że kobieta jest biologiczną matką, nie gwarantuje dobrego i radosnego macierzyństwa. Przeszkodą dla zdolności matki do skutecznej opieki nad dzieckiem może stać się mnóstwo czynników i dlatego wykorzystanie jej naturalnych zalet niekiedy okazuje się dla niej trudne lub niemożliwe. Wśród nich mogą być takie, jak słabe zdrowie matki lub dziecka, zmiany w charakterze matki, porady lub brak pomocy ze strony rodziny, lekarzy i pielęgniarek, lub też trudności finansowe czy niepokoje związane z innymi relacjami matki. Zdolność do bycia matką jest wzmacniana przez naturalne czynniki, ale nie jest „instynktowna”. Po części wywodzi się z własnych doświadczeń, kiedy kobieta sama była pod opieką matki, i polega na rozwijaniu wartości pochodzących z wczesnych wzorów, a po części jest ściśle związana z wieloma specyficznymi okolicznościami ciąży, porodu, kontaktów z dzieckiem po porodzie i innymi doświadczeniami. Wielu aspektów macierzyństwa trzeba się nauczyć przez bycie z niemowlęciem. W istocie to opieka matki nad dzieckiem pozwala jej rozwinąć się jako matce. Jeżeli jest rozdzielona ze swoim dzieckiem lub też ma z nim niewiele kontaktów polegających na opiece nad dzieckiem, rozwój cech związanych z macierzyństwem narażony jest na niebezpieczeństwo; podobnie, gdy nie ćwiczy się dostatecznie mięśni, można doprowadzić do ich zaniku.
